Osmanlı’da hadım…

Çocuğun göbeğinin hemen alt kısmı ve bacakların baldır kısmı, beyaz bandajlarla sarılır.

Sırt üstü yatmış olan çocuğun, üzerinde operasyon yapılacak olan bölgeleri acı biber karıştırılmış su ile üç kez yıkanır. Orak benzeri bir kesici ile hem testisler hem de penis mümkün olduğunca dipten kesilir.

Hadım etme işlemi yapıldıktan sonra penis kökündeki kanala gümüş bir iğne veya metal çubuk sokulur. Daha sonra yara soğuk su içine yatırılmış kağıt ile dikkatlice sarılır. Bandajlama sonrası çocuk, iki adet bıçakçı yardımıyla birkaç saat yürütülür ve daha sonra yatırılır.

Çocuk tuvalet ihtiyacını gideremeyeceği için 3 gün boyunca sıvı verilmez. Üç gün sonra bandajlar açılır ve tüp çıkartılır.

Çocuk idrarını yaparken kanama olmaz ise sorun kalmamış demektir. Aksi takdirde kanallar şişmiş demektir. Ve çocuk ölür.

Yapılan bu işlemlere tutulan her yüz çocuktan ise sadece bir kaç tanesi hayatta kalmayı başarabiliyordu. Her yıl Osmanlı Sarayı’nın, toplumun elit yönetici sınıfının hadım gereksinimlerinin karşılanması için binlerce siyahi Afrikalı ya da beyaz Avrupalı çocuk İstanbul’a getirilerek bu işleme maruz bırakılıyordu.

İşte harem ağaları dediğimiz acılı yaşamın başlangıcı böyleydi, hani 600 yıl gittiği yere medeniyet götürdüğü iddia edilen Osmanlı’nın uygulamalarından sadece bir tanesi bu zavallı hadım çocuklar.