ANTİK ÇAĞ DA…‘’-ZEYTİN AĞACINI KESENİN CEZASI ÖLÜMDÜ’’

Eski Yunan ve Roma uygarlıklarında kutsal bir aileden gelmenin işareti zeytin ağacının altında doğmuş olmaktır. Çünkü Tanrı Zeus un çocukları Apollon ve Artemis zeytinlikte doğmuştur.

Zeytin ağacı tarih boyunca Barışın Kutsallığın, Bilgeliğin, Bereketin, Saflığın sembolü haline geldi. Bu sembollerin anlamları ise kutsal kitaplara ve efsanelere dayanıyor. Zeytinle ilgili bu efsaneler, Gılgamış destanından üç büyük dinin kutsal kitaplarına kadar bir çok kaynakta yer alıyor.

Antik dönemde zeytin ağacının kesilmesinin cezası ölümdü. Çünkü zeytin hayatın kendisiydi.

Zeytin sıkılır, yağından yaralar iyileştirilirdi. Meyvesi tatlandırılıp yenilir şifa bulunurdu. Sıcak havalarda gölgesinde oturulur serinlik bulunurdu. Kuruyan dallar yakılır insanlar ısınırdı.

Zeytin hep kutsal bir meyveydi. Yağı karanlık gecelere ışık olurdu.

Olimpiyat sporlarını kazanan sporcuların başına zeytin dallarından taçlar takılırdı. İmparatorlar halkın içine çıkarken zeytin dalından taç takarlardı.

Yeni doğan çocuklar zeytinin yağıyla kutsanırdı…Zeytinyağı için sıvı altın derlerdi. Zeytin ekmeğe katık olurdu. Kırgınlar, dargınlar barışmak için birbirine zeytin dalı uzatırlardı. Zeytin dalı her zaman barışın sembolü oldu ve zeytin ağaçlarının kesilmesine asla izin vermediler günümüzde olduğunun aksine…

Günümüzde acımasızca yüzlerce yıllık zeytin ağaçları kesiliyor…Antik dönem olsaydı bu ağaçları kesenlerin tümünün haklı olarak ,hak da ederek kelleleri kesilirdi.

Sözde modern insanlar binlerce yıl önce yaşayan insanlardan çok daha geriler…Hiçbir değerli maden için binlerce yaşta olan o ağaçları yok etmeye değmez…

Katledilen kesilen ağaçlar ve ormanlar…ve küresel ısınma. İnsanoğlu kendi sonunu, o bitmek tükenmek bilmez aç gözlülüğüyle hazırlıyor.