NAZIM HİKMET İN ARKADAŞI…

Onu tanıdığımda sıcak bir yaz günüydü. Akdeniz’in kıyısında kumsalda yanımda güneşleniyordu. Aynı yazlık sitedeydik. O bir arkadaşının yazlık evinin anahtarını alıp gelmişti. Yanımdaki arkadaşımın onun kim olduğu bana söylemesine gerek yoktu. Onu gazetelerden ve televizyonlardan tanıyordum .Selam verdim selam verdi. Havadan sudan sohbet ettik. Mükemmel bir İstanbul lehçesi ile konuşuyordu.

25 yaşımdaydım. Ve hayran hayran, yanımda yatan pek de güzel olmayan 70 li yaşları aşmış bu zarif kadını izliyordum. Az ve öz konuşuyordu. Kelimeleri dikkatli seçiyor ve son derece zeki kavramlarla konulara vakıf oluyordu. Kültürlüydü, analitik zekası adeta ışık saçıyordu. Zaten asıl mesleği de öğretmenlikti…Birlikte bir gün boyunca güneşlendik ben ,kız arkadaşım ve o denize girdik.

Safiye Ayla ile tanışmamız böyle oldu…Atatürk ün sesine hayran olduğu mükemmel sanatçı.

Geçenlerde anılarını okudum.

Şöyle diyordu: ‘’-İzmir eşrafından Halim Alanyalı adında bir hayranım vardı. Bana sık sık tenekelerle yağ, çuvallar dolusu erzak ve sabun yollardı. Ben de bir gün tuttum hepsini Bursa’ya Nazım’ a gönderdim. Aradan birkaç gün geçti, bir sabah sivil bir polis gelerek beni birinci şubeye götürdü…Nazım Hikmet e erzak gönderip göndermediğimi sordular. Hiç çekinmeden…’Gönderdim yine göndereceğim’, dedim.

Komiser bu ummadığı cevap karşısında sinirlenerek ‘Bana bak Safiye hanım, sen Komünistleri mi besliyorsun?’ diye bağırmaya başladı. Ben de sinirlendim ama bozuntuya vermedim’-O sizin tarifinizle Komünist olabilir .Ben Komünistlik Momünistlik nedir bilmem. Böyle şeylere de inanmam. Arkadaşım hasta ve parasız. O nedenle gönderdim. İhtiyacı olduğunu duysam gene gönderirim’ dedim…

Safiye Aylayı tanıdım. Ondaki engin kültüre vakıf oldum .Bence O komünistliği de bir çok şeyi de bilecek seviyede ve bilgi birikimindeydi, o günün koşullarına göre cahili oynamıştı, akıllı kadındı hem de çook akıllıydı.…