Acısı hiç dinmeyecek..

Sizlerle hiç unutulmaması gereken ve acısı hiç dinmeyecek olan bir konuyu konuşacağım..

Bir sabah uyandığımızda felaketle karşı karşıya kaldığımız ve çoğu vatandaşımızında gözlerini açamadığı o sabah hepimizin en derin yarası olarak tarihe tanıklık etti. Kahramanmaraşlı merkezli 6 Şubat depremlerinde saat 04.17’ de binlerce insanımızı kaybettik. Sağ kalanlarda yüreklerindeki acılarıyla birlikte öldüler o gece..

Kahramanmaraş, Hatay, Osmaniye, Adıyaman, Diyarbakır, Şanlıurfa, Gaziantep, Kilis, Adana, Malatya ve Elazığ… Kalplerimiz, ellerimiz bu şehirlerimiz için birleşti, yer gök ağladı adeta felaketi duyan gören herkes yola koyuldu soluğu bu şehirlerimizde almaya başladılar acaba bir insanımıza yardımımız dokunur mu boğazlarından bir kase çorba geçirebilir miyiz, bir canımızı daha o enkazdan çıkarabilir miyiz, bir kardeşimizin ayağına daha çorap giydirebilir miyiz diye… acısı çok büyük çok, insanın aklına geldikçe içi titriyor adeta. Hala sorumluluların tamamı hesap vermedi. Enkaz kaldırma çalışmaları çoğunlukla bitsede küçük küçük devam ediyor. 6 Şubat depremlerinin üstünden 2 yıl geçti acısı ise dün gibi.. yakınlarını kaybeden vatandaşlarımızın acısını hiç bir zaman dindiremeyeceğiz ama ellerimiz hep onlarla birlikte olacak.