PLATONUN MAĞARA ALEGORİSİ…

PLATON…Dünyada Üniversite düzeyindeki ilk kurumlardan biri olan ve bu kurumlara günümüzdeki adını veren AKADEMİ ‘nin kurucusu olan ve düşünce tarihinde bir dönüm noktası teşkil eden Antik Yunan Felsefecisi ve Matematikçi bilim adamı…

PLATON ‘un ünlü mağara alegorisinde üstat şöyle der:

‘’-Bir mağaranın içinde, dışarıdan gelen ışığa arkaları dönük olarak ömürlerini geçirmiş olan insanların tek gördükleri önlerine vuran hayvan , insan ve nesne gölgeleridir.

Gerçek formunu hiç görmemiş bu insanlar için tek gerçeklik bu gölgelerdir. Hapis olan kişilerden biri bir gün aniden serbest kalır. Mağaranın dışındaki dünya ile karşılaşır. Tamamen ışık ile yani gerçek ile tanışan bu kişinin gözleri neredeyse körlük yaşar. Zamanla şimdiye kadar gerçek sandığı gölgelerin aslında gerçek olmadığını ve gerçeklerin birer karanlık yansıması olduğunu anlamaya başlar.

Hayatın gerçeğini anlayan bu kişi mağaraya dönüp diğer insanlara gölgelerin sahte olduğunu ve asıl gerçeğin dışarıda olduğunu anlatmaya çalışır. Ancak dışarıyı hiç görmeyen bu insanlar anlatılanı idrak edemezler ve kızgınlıkla karşı çıkarlar.

Platon, mağara alegorisi yani benzetmesinde bir şeyleri anlamaya başlamış olan filozofların bunu halka anlatamayışını örneklemek istemiştir. Bu metafor günümüz dünyası ve düzeni içinde hala geçerlidir.

Çünkü insanlar anlayabildiklerini kabul edip kendi anlayışlarının ötesinde anlatılanları kabul etmezler.

Bu yüzden gerçekleri anlatanlar bir şekilde toplum içinde baskı altına alınır. Işığı-gerçeği görmek, doğruyu duymak rahatsız edicidir. Bu yüzden zihin karanlığı ve esareti seçer…CAHİLLİK MUTLULUKTUR.

Gerçek ile yüzleşmek ve özgür olmak cesaret ister. Herkesin bir gün mağaradan çıkabilecek cesur olması dileğiyle…