PABLO NERUDA’NIN VERDİĞİ DERS…

Bir adam çok sevdiği kadına şiirler yazıyordu…

Sonra ansızın kadın onu terk etti. Adam kadının ardından şiirler yazmaya devam etti…Daha çok yazdı. Ve günün birinde  ünlü bir şair oldu. Artık zengin ,saygın ve ünlü bir şairdi .Yıllar sonra kadının yaşadığı kente gitti. Ve yüzlerce kişinin önünde büyük bir şiir dinletisi sundu…Salon alkıştan inliyordu…Dinleti bittiğinde kadın kolunda kocası ile çıkışa geldi ve adama ‘’Merhaba’’ dedi…

Adam ona sıradan bir insana bakar gibi baktı. Kadın ‘’-Beni tanıdın mı ?’’ dedi.

Adam ‘’-Hayır tanıyamadım ‘’ dedi.

‘’-Nasıl tanımazsın ,uğruna şiirler yazdığın kadınım ben, seni şair yapan kadın ‘’ dedi kadın.

Adam kadına umursamaz baktı…ve şöyle dedi.

‘’-Keramet sende olsaydı ,kolundaki adam da şair olurdu ‘’

……………………………….

PABLO NERUDA…

(1904-1973…ŞİLİ)…Nobel Edebiyat ödülü sahibi dünyaca ünlü sosyalist şair. Şili de demiryolu işçisi bir baba ve öğretmen bir anneden doğdu .İlkokuldan beri devamlı şiirler makaleler yazan ve çok kitap okuyan bir çocuktu. Aşkın şairi olarak tanındı. Santiago’daki Şili Üniversitesinde Pedagoji ve Fransızca okudu.1927-1935 arası ülkesi adına çeşitli ülkelerde büyükelçilikler yaptı.1945 de Senatör seçildi .Şili komünist partisine katıldı. 1971 yılında Edebiyat dalında Nobel aldı. Bir dönem Nazım Hikmet adına Barış ödülü almıştır.

………………………………

MATİLDE ‘YE SONE

Seni sevdiğimi göreceksin seni sevmediğim zaman

Çünkü iki yüzüyle karşına çıkar hayat.

Bir sözcük sessizliğin kanadı olur bakarsın

Ateş de pay alır kendine soğuktan

Seni sevmeye başlamak için seviyorum seni

Sana olan sevgimi sonsuzlaştıracak

Bir yolculuğa yeniden başlamak için

Bu yüzden şimdilik sevmiyorum seni

Sanki ellerindeymiş gibi mutluluğun

Ve hüzün dolu belirsiz bir yarının anahtarları

Hem seviyorum, hem de sevmiyorum seni

Sevgimin iki canı var seni sevmeye

Bu yüzden sevmezken seviyorum seni

Ve bu yüzden severken seviyorum seni