50’sini geçene neden potansiyel tabut gözüyle bakılıyor?

Türkiye’de yapılan en büyük yanlışlardan biri 50 sini gecen kadın ve erkeklere potansiyel ölümlü gözüyle bakılmasıdır…50 sini geçip emekli olduğun zaman toplum genelde bitik, gözüyle bakıyor.
Ve toplumun 50 yaşını geçenlere biçtiği görev…Bol bol ibadet yap…torunlarına bak… parkta otur…boş boş etrafı seyret…önerisidir
Boş çuval muamelesi…

Yanlış….
İnsan her yaşta ve her koşulda üretebilir…Yetenekler tecrübeyle birleştiğinde üretilecek şeylerin kalitesi yükselir.Bunları kimse düşünmüyor…
Bir diğer toplum bencilliği de 50 sini geçip emekli insanların bir köşeye çekilip sessiz sedasız ölümü beklemelerini istemeleridir.

İnsan doğuyor,büyüyor, okuyor meslek sahibi oluyor.İse girip yıllarca çalışıyor.Ev alıyor araba alıyor onların taksitlerini ödüyor.Evleniyor çocukların evin masraflarını karşılıyor.
Çocuklarını okutup meslek sahibi yapıyor ,yetmiyor evlendiriyor taksitlerini ödemelerinde yardımcı oluyor, torunlarıyla ilgileniyor.

Hani kendisi ?…
Kendisiyle kim ilgileniyor ?
Kendisini yaşayabiliyor mu ?

Yaşamı boyunca kendi ailesi ile ilgilenen, evlenip çekirdek ailesini kurunca onlarla da ilgilenen, çalışan, didinen, her tarafa koşan, her tarafa yeten bedenen yorulan kişi 50 sinden sonra bile kendine bırakılmıyor…
Adeta kişinin kendi yaşamasını engelleyen adı konulmamış gizli kurallar var…
Neden ?
Neden toplumumuz kurbanlardan hoşlanıyor?
Neden ailelerde hep birileri kurban ediliyor?
Sorgulamak lazım.
Bu ülkede insan 50 sinden sonra kendini dinleyip kendi için yaşamanın zevkine ne zaman Ulaşabilecek?
50 sinden sonra İnsan öncelikle kendi ülkesinde görmediği şehirleri görmek ya da başka ülkelere gidip gezmek istiyor bu oyun hakkı değil midir?
Ya da kişinin kendi sevdiği hobileriyle uğraşmaları kendini mutlu edecek şeyler yapması hakkı değil midir?

Arkadaşlarıyla buluşması bir yerlere gitmesinin iki kadeh içmesi keyifli bir zaman geçirmesinin neresi kötüdür …

Ya da çarşıya çıkıp gönlüne göre kıyafetler alması, berbere gidip saçına şekil vermesinin nesi kötüdür?

Bavulunu alıp bütçesine göre küçük seyahatler yapmasının uzun zamandır görmediği dostlarının yanına gitmesinin nesi yanlıştır?

Eğer dul ise kendi yaşına kendi sosyal yaşamına uygun biriyle bir akşam yemeği yemeğinin gelmesinin ne sakıncası olabilir ki ?

Tüm bunlar insanı hayata bağlar …

İlla camiye git namaz kıl…
İlla parklarda oturup güvercinleri seyret…
İlla torun gezdir…
İlla bir köşede ölümü bekle…

Bu mudur yaşam?…