AMAÇ DİN DEĞİL PARAYMIŞ….

Tarihçi Murat Bardakçının Osmanlı İmparatorluğu döneminde ,Osmanlıların Hristiyan tebaalarının ibadetlerinde serbest bırakılıp İslamiyet’e geçmeye zorlanmamalarının nedenini şöyle anlatıyor…

‘’-Osmanlıda Hristiyanların ibadetlerinde serbest bırakılıp İslamiyet’e geçmeye zorlanmamalarının sebebi hoşgörü falan değil, sadece paradır. Gayrimüslimlerin ödediği haraç ve cizye adındaki yüksek vergiler hazine için asırlar boyunca önemli bir gelir kaynağı olmuştur. Bu vergiler bütün İslam devletlerinde vardır ve hiçbir devlet böylesine büyük bir geliri kaybetmek istememiştir.

Uydurmamıza, kıvırmamıza ve eğip bükmemize gerek yok: Osmanlı döneminde Hristiyanlar için konmuş birçok yasaklar vardır .Mesela şehirlerde atla gezememiş, yüksek bina yapamamış ve çanlarını kilise duvarı dışında işitilecek şekilde çalamamışlardır. Hatta bazı devirlerde sokağa ayaklarına çıngırak takarak çıkmak zorunda bile bırakılmış ,belli renklerde elbise giymeleri bile yasaklanmıştır.

Eski asırlarda bu topraklara şimdiki PAX OTTOMANA yani Osmanlı barışı denilen bir sükun hakimdir, ama barışın kaynağı karşılıklı anlayış yahut hoşgörü değil ,devletin gücüdür. Devletin kuvvetli olduğu devirlerde ister Müslüman ,ister Hristiyan olsun ,tebaadan hiç kimsenin din bahanesiyle bile tek söz etmesine izin verilmemiştir .Sözün kısası Hoşgörü bu topraklarda hiçbir zaman var olmamıştır. Dolayısıyla şimdi söylediklerimiz sadece kendimizi kandırmaktan ibarettir…’’

Tarihte Osmanlının resmi devlet arşivlerinde de yer alan bu durum yanlış bilinen doğruların başında gelmektedir.