OKULLARDA GÖRGÜ VE EDEP DERSİ VERİLMELİDİR

Sabahları evden çıkıp asansöre bindiğinizde ya da durakta otobüs beklediğinizde yanınızdaki ya da karşınızdaki insana gülümseyerek GÜNAYDIN, demek görgü ve insanlıktır. Bunu yapmak kimseye bir şey kaybettirmez aksine kazandırır.

Sabaha iki karış suratla karşınızdakinin verdiği selamı almamakla başlamak zaten baştan işlerinizi rast getirmez. Çünkü siz evrene neyi verirseniz verdikleriniz aynen size geri döner.

Günümüz Türk toplumunda yaşayan çocuklara ve gençlere yeterince Adap-ı Muaşeret dersi verilmediği her türlü davranışlarından belli oluyor. Görgü eğitimi demek sadece çatal solda bıçak sağda demekle olmaz. Gürültü yapmamak mesela…Korna çalmamak ,bağıra çağıra küfürlü konuşmamak mesela…Yaşlılara çocuklara ve hastalara yol vermek ,zeki olduğunu sanarak kırmızı ışıkta geçmemek mesela…

Konuşan insanın lafını kesmemek, konunun arasına apayrı bir konuyu sokuşturarak demogoji yapmamak mesela…Önce insanları dinlemek, konuşması bittikten sonra konuşmak mesela…

Yalanı ve dedikoduyu alışkanlık ederek ondan ona laf taşıyarak insanları birbirlerine düşürmemek mesela…

Yola tükürmemek ,yerlere bir şey atmamak ,arabanın küllüğünü yere boşaltmamak mesela…Sırada beklemeyi bilmek ne kadar akıllı olursan ol öne kaymamaya çalışmak mesela…Hayvanlara kötü davranmamak ,eziyet etmemek mesela…Ayakkabıları daire girişinde çıkarıp karman çorman bırakmamak mesela…Bisiklet yolunda yürümemek, üzerinize yapışan uzun elbiselerle ve donla denize girmemek…

Mangal kültürünü bir nizama sokmak, birkaç tavuk kanadı ve üç pirzola için koca ormanları yakmamak mesela…Kurban kesmenin adabını bilmek, kurbana baltayla girişmemek mesela…

ADABI MUAŞERET  dersinin adı ‘’İnsan olma dersi ‘’olarak değişmelidir ayrıca.

Batılı ülkelere özeniriz…Avrupa Birliğine girmeye çalışırız…Bu şeklen olmaz yakışmaz  sırıtır da… Önemli olan dış görünüş değil davranışlardır…Eğitimli ve medeni insanlar konuşmalarından ve  davranış tarzlarından anlaşılır…